تاریخچه ی ویدئو کنفرانس

ویدئو کنفرانس چهره ی انسانی تکنولوژی قرن 21 است. در واقع یک تماس بصری است که 2، 20، یا 200 نفر را رو در رو و مقابل یکدیگر قرار می دهد، فارغ از اینکه در کجای این سیاره ی خاکی ایستاده باشند.
در این مقاله قصد داریم به تاریخچه ویدئو کنفرانس و روند رو به جلوی این تکنولوژی در آینده بپردازیم.

ریشه  کنفرانس ویدئویی

به عبارتی تکنولوژی ویدئو کنفرانس انتقال داده های صوتی و تصویری زمان واقعی میان دو یا چند نفر در دو یا چند محل است که از طریق یک کامپیوتر یا شبکه تلفن انجام می شود.

اساسا، هر جایی که صفحه نمایش وجود داشته باشد، شما ویدئو کنفرانس را خواهید یافت و در حالی که ممکن است به نظر برسد که ویدئو کنفرانس یک اختراع بسیار مدرن است، اما در حقیقت تقریبا صد سال است که افراد از این تکنولوژی استفاده می کنند. ویدئو کنفرانسی که ما امروزه از آن لذت می بریم از طریق اینترنت و اینترانت انجام می شود اما درواقع آغاز آن از تلویزیون بود.

جان لوگی برد (John Logie Baird)، مردی که اولین کار تلویزیونی را نشان داد، همچنین پیشگام در اولین تلاش برای ایجاد یک رسانه بصری دو طرفه در سال 1920 بود. با وجود تلاش های او و خدماتی که سرویس پست آلمان در نهایت به او رساندند.  ویدئو کنفرانس هرگز از اولین تماس ویدئویی خام AT&T میان نیویورک و واشنگتن دی سی در سال 1927 فراتر نرفت.

تاریخچه ویدئو کنفرانس

در حالی که آزمایشات AT&T’s Bell Labs با تلفن تصویری Mod 1 در سال 1959 به اوج خود رسید، جهان همچنان باید پنج سال دیگر صبر می کرد تا ویدئو کنفرانس در سال 1964 به جهانیان ارائه شود. تلفن تصویری با استفاده از یک دوربین عکاسی کار می کرد، هر دو ثانیه عکسبرداری می کرد و سپس آن عکس ها را در خطوط منظم تلفن بازپخش می کرد تا بر روی صفحه تلویزیون نشان داده شوند.

در هر صورت، اولین تلفن تصویری به دلیل هزینه های آن محکوم به شکست شد، و همچنین اینکه مردم برای دیده شدن در دوربین عکاسی طی یک تماس تلفنی دارای شک و تردید بودند. در حالی که این اختراع با زحمت کار خود را پیش می برد، تکامل ویدئو کنفرانس همچنان به دور از چشم عموم ادامه داشت.

ویدیو کنفرانس درست در اوایل سال 1980 وارد بازار تجاری شد. اما هزینه تجهیزات و تماس ها سبب شد که دور از دسترس عموم نگه داشته شود. خوشبختانه، انقلاب رایانه ای سال 1980 باعث افزایش سرعت در پیشرفت نرم افزار شد. تا سال 1990، پیشرفت در فشرده سازی فیلم و پروتکل اینترنت سبب شد که ویدئو کنفرانس ها در دسک تاپ صورت پذیرد.

این نوع تماس ویدئویی در ابتدا در سرویس های رایگان مانند NetMeeting و یاهو مسنجر پدیدار شد، البته با تصاویری که کیفیت پایین داشتند چون مطابق با قیمت کاهش یافته و دسترس پذیری بودند. اما آن با کار آزمایشی دانشگاه کرنل (Cornell) تغییر یافت.

انقلاب رایانه

استفاده گسترده از ویدئو کنفرانس با انقلاب رایانه در سال 1980 آغاز شد. انتقال تصاویر ویدئویی برای استفاده شخصی زمانی عملی شد که اجزای ارتباطات داده ها در جای مناسب خود قرار داشتند مانند ظهور کدهای ویدئویی همگام با افزایش خدمات پهنای باند مانند ISDN.

وب کم ها کم کم در اوایل سال 1990 در محوطه ی دانشگاه ها ظاهر شدند. اولین وب کم تجاری، در آگوست 1994 به نام QuickCam به بازار عرضه شد که با Mac سازگار بود. یک نسخه PC در سال بعد منتشر شد. مجله تایم، QuickCam را به عنوان یکی از خدمات برتر دستگاه های رایانه ای در سال 2010 نامید.

نرم افزار CU-SeeMe ویدئو کنفرانس نقش مهمی را در تاریخچه ی ویدیو کنفرانس ایفا نمود. آن توسط پرسنل بخش IT دانشگاه کرنل (Cornell) برای Mac در سال 1992 و ویندوز در 1994 توسعه داده شد. CU-SeeMe به راهنما در اولین ایستگاه های رادیویی اینترنت کمک نمود و به لحاظ تجاری در سال 1995 منتشر شد.

معرفی اولین اپلیکیشن رایگان ویدئو کنفرانس

CU-SeeMe کرنل اولین اپلیکیشن رایگان ویدئو کنفرانس بود که اثبات می کرد ویدئو به گونه ای کارآمد از طریق اینترنت فرستاده می شود. این اپلیکیشن که اساسا برای Mac ساخته شده بود محققین را مجبور نمود تا آن را با یارانه ی شخصی نیز سازگار سازند. این برنامه به یکباره 30 نفر را در یک شبکه ی همسان به یکدیگر متصل می کرد و میزبان اولین پخش همزمان رادیو و تلویزیون در اینترنت بود. تجربه CU-SeeMe با وب کم های 100 دلاری نیرو می گرفت مانند Connectix QuickCam که تا اواسط سال 1990، می توانستند تصاویر را در 15 قاب اطلاعاتی در ثانیه و یا رزولوشن 320×240 پیکسل بفرستند.

این نسخه مقرون به صرفه و قابل دسترس از ویدئو کنفرانس پیشرو مستقیم برای خدمات نیمه رایگان یا فریمیوم بود – یعنی دسترسی رایگان به یک محصول پایه در ازاء تبلیغان یا جلب و ترغیب خدمات پیشرفته اشتراک که امروزه بر مکالمه ویدئویی اجتماعی حاکم است مانند Scandinavian marvel Skype.

اما قبل از اینکه اشاره کنیم اسکایپ در حال حاضر بیش از 560 میلیون کاربر دارد باید بگوییم که در این میان باید چندین پیشرفت در زمینه ی دیجیتال رخ داده باشد.

در نهایت، تمامی این تکنولوژی ها به یک سو حرکت می کردند، همانطور که آیفون درخشش خود را در سال 2007 نشان داد. در این نسل واحد، ویدئو کنفرانس متقبل یک هزینه ی 250 هزار دلاری شد تا از ویژگی های تلفن، رایانه و حتی تلویزیون بهره گیرد و حال آن در تمامی جنبه های زندگی ما نقش ایفا می نماید.

ویدئو کنفراس امروزی

امروزه ویدئو کنفرانس در بسیاری از صنایع از جمله سازمان های دولتی، شرکت های خصوصی مراکز بهداشتی و درمانی، پتروشیمی ها، صنایع و… مورد استفاده قرار می گیرد. ویدئو کنفرانس قدرت خویش را مدیون رشد باورنکردنی اینترنت در طی بیست سال گذشته است از اینکه اینترنت واقعا پدیده بزرگی است،  شکی نیست.

در هر ثانیه، 3.2 میلیارد نفر در سراسر جهان از اینترنت استفاده می کنند، یک زتابایت (یک واحد از اطلاعات که برابر ۱۰۲۴ اگزابایت است) ترافیک ایجاد کرده که معادل 36000 سال ویدئو HD است. دسترسی به شبکه ای که تمام افراد روی این کره خاکی به آن دسترسی دارند و همچنین تکنولوژی که اجازه می دهد تا سیگنال های ویدئویی حتی از پایه ترین پهنای باند اینترنت عبور کنند. و این سبب شده است که قدرت ویدئو کنفرانس با هر شکلی از ارتباطات الکترونیکی سازگار باشد.

با گسترش اینترنت جهت پشتیبانی از پهنای باند بیشتر، انقلاب رایانش ابری رخ داد و برای افراد این امکان را فراهم آورد تا سریعا با یک بارگیری ساده چت داشته باشند. از این رو دسترسی به تکنولوژی ویدئو کنفرانس از گذشته آسان تر و ارزان تر شد و وابستگی به سخت افزار گران کاهش یافت.

همراه با پیشرفت های سخت افزاری که دوربین ها را به اندازه ی قلم ها کوچک کرده اند، ارائه ی نمایش 360 درجه ای ، معرفی صفحه نمایش هایی با کیفیت بسیار عالی HD و بزرگنمایی خودکار، ویدئو کنفرانس اکنون تقریبا در تمامی تلاش های انسانی نقش مهمی را ایفا می نماید.
ویدئو کنفرانس نه تنها این امکان را به ما می دهد تا یکدیگر را رو در رو از مسافت های دور ملاقات کنیم، بلکه همچنین با تکنولوژی های نوظهور سازگار می شود تا نحوه ی تعامل و مشاهده ی یکدیگر را نیز بتوانیم تغییر دهیم.

تمامی این تکنولوژی ها نقش مهمی را در امکانات ویدئو کنفرانس آینده ایفا خواهند کرد. اما همچنان شگفتی های بیشتری پیش روی ما قرار دارد.

کاهش مسافرت

ویدئو کنفرانس یک روش مقرون بصرفه برای برگزاری جلسات شرکت است و این نیاز به هزینه های سفر از جمله هتل و پرواز را کاهش می دهد. توانایی برگزاری جلسات جهانی در هر زمانی بدون نیاز به صورتحساب های کلان، در واقع باعث تقویت هویت جهانی و ساختار هزینه های یک شرکت می شود. نمایشگاه های تجاری تعاملی آنلاین نیز یک روش محبوب برای جلوگیری از هزینه های سفر است و این در حالی است که محصولات شما همچنان برای جهانیان عرضه خواهد شد.

همکاری یا مشارکت سیار (Mobile Collaboration)

یکی دیگر از پیشرفت های مهم و به یاد ماندنی در تاریخچه ی ویدئو کنفرانس، نقش آن به عنوان یک ابزار موثر برای همکاری سیار در زمان واقعی بود. آن یک ابزار ارتباطی ایده آل برای ساخت وب سایت، نوشتن نرم افزار یا جمع آوری داده ها است. ویدئو کنفرانس می تواند برای جلسات ایده پردازی، ارائه ی فیلم های نمایشی و ارتباطات تجاری شخصی تر استفاده شود.

اسکایپ و سایر زمینه های ویدئویی

یکی از محبوب ترین زمینه های ویدئو کنفرانس اسکایپ بوده است. آن گرچه دارای محدودیت های حرفه ای است اما به دلیل خدمات رایگان بسیار محبوب است. سرویس ویدئو چت در ابتدا در سال 2003 به بازار عرضه شد و چند سال بعد توسط eBay کسب شد. در سال 2009 به سرمایه گذاران فروخته شد و سپس توسط مایکروسافت در 2011 به دست آورده شد.

اسکایپ با بهره گیری از پیام رسانی فوری و ویدئو از طریق اینترنت، خدمات رایگان را به کاربران ارائه می دهد. به دلیل نیاز به پهنای باند زیاد و موارد متعدد غیر حرفه ای برای برخی مشاغل ممنوع شده است. بسیاری از مشاغل زمانی که فناوری پهنای باند گسترده تر و مقرون بصرفه تر شد شروع به پذیرش ویدئو کنفرانس در سال 2004 نمودند.

ویدئو کنفرانس در آینده

ویدئو کنفرانس با دو نوع در آینده به سمت جلو پیش می رود. در ابتدا آینده ای که ما شاهد آن خواهیم بود: شاهد افزایش دسترسی، قابلیت اطمینان و قیمت مناسب آن. و دیگری آینده ای که قادر نخواهیم بود آن را ببینیم. آنچه که هنوز به حدسیات و تخیل تعلق دارد.

آینده نزدیک، پیرامون ایجاد یک سطح مشترک از میدان بازی شکل می گیرد. بدان معنا که استقرار مداوم زیرساخت های اینترنت خدماتی با سرعت بالا را برای کل افراد دنیا به ارمغان خواهد آورد. در حالی که 60% از مردم آمریکا به تلفن هوشمند و ویدئو کنفرانس فوری دسترسی دارند، کمتر از 25% از جمعیت جهانی تنها یک مورد از آن را دارا هستند. پس باید دسترسی این افراد را گسترش داد.
این میدان بازی مشترک همچنین به کاهش قیمت و اندازه تکنولوژی های پیشرو فعلی بستگی دارد. با دستیابی به آن اهداف، این امکان برای تغییر اساسی در روش ها و از هر جایی که ما کار کرده و زندگی می کنیم وجود دارد. اما تعداد کارکنانی که از راه دور ارتباط برقرار می کنند در طی بیست سال گذشته سه برابر شده اند. این رشد در دهه های آینده باید گسترش داده شود و بدین ترتیب با فناوری پیشرفته تر و پذیرش فرهنگی بیشتر، شما یک نیروی کار دارید که دیگر برای پیدا کردن شغل در شهرهای بزرگ نیازی نیست گرد یکدیگر جمع شوند. در عوض آن هایی که در سال های 2020 و 2030 وارد بازار کار خواهند شد آزادانه درباره ی محیط مورد نظر، امکانات، قوانین مالیاتی و پیوندهای اجتماعی تصمیم گیری خواهند کرد و این شغل در سراسر جهان گسترش خواهد یافت و به ایالت خاصی محدود نخواهد شد.

قرار است که ویدئو کنفرانس یک نیروی کار بدون مرز و سراسری را به جهانیان عرضه کند، و در آن دسترسی شخصی به ویدئوی 3D وجود داشته باشد و بدین ترتیب افراد با استفاده از واقعیت افزوده و آمیخته، خود و کالاهای خویش را ارائه دهند و به دور از هر شرکت HQ از خانه و فضاهای همکاری جمعی کار کنند.

تصور اینکه چطور ادغام بیشتر تکنولوژی های جدید بصری با ویدئو کنفرانس امکانات ما را تغییر خواهند داد اصلا دور از ذهن نیست. این آینده به مسیر فعلی ما بستگی دارد. اما یک واقعیت غیر منتظره وجود دارد که می تواند به سرعت همه چیز را تغییر دهد. یکی از آن چیزها می تواند شکل پویای MIT باشد که inFORM را نمایش می دهد.

الگوی MIT inform با ارائه ی حرکت 3D به حضور فیزیکی از طریق اینترنت ویدئو کنفرانس را از وهم و خیال به تعاملات فیزیکی تبدیل می کند. در این فناوری تماس گیرندگان از راه دور می توانند اشیاء را در زمان واقعی با دست های خود بر سطوح مشترک به حرکت در آورند. یکی از پتانسیل های این تکنولوژی، توانایی بزرگ کردن مقیاس ها فراتر از توانایی های انسانی است تا از راه دور اشیاء را برجسته سازند و با قدرت فوق بشری حرکت دهند. اپلیکیشن ها برای inFORM تقریبا بی پایان هستند اما شامل ساخت و ساز، معماری و رفع حوادث بد می شوند، و این تنها فناوری مبتنی بر فیلم های علمی تخیلی و ویدئو کنفرانس در آینده ی ما نیست.

اینترنت اشیاء یا IOT ((The Internet of Things هم اکنون هر شیء را که در اطراف ما قرار دارد به اینترنت وصل می کند مانند دستگاه قهوه ساز، سوئیچ اتومبیل، پارکومتر، ترموستات و … . در نهایت، IOT یک صفحه نمایش ویدئو کنفرانس ثابت را هر جایی که یک منبع تغذیه و تقاضا وجود داشته باشد قرار خواهد داد. اما پیشرفت در پروژه ممکن است عملا صفحه ثابت را منسوخ خواهد ساخت.

ویدئو کنفرانس های مبنی بر مرورگر به صحنه آمده اند تا افراد ویدئو کنفراس ها را فورا و بدون اتصال یا سخت افزاری برگزار کنند. اما فناوری پوشیدنی (wearable technology) ممکن است اتصالات  third-party را منسوخ سازد و اگر نگاهی به آینده بیندازید خواهید دید که زمان زیادی باقی نمانده است.

مهم نیست که چهره انسان تا چه زمانی اصلی ترین مجرای ارتباط واقعی انسان باشد، اما ویدئو کنفرانس موثرترین وسیله ارتباطی خواهد بود.

برای مشاهده مقاله مرجع اینجا کلیک کنید.