آیا اصطلاح IP Public با IP Valid متفاوت است؟

در دنیای شبکه و اینترنت، اصطلاحات مختلفی برای انواع IP وجود دارد که گاهی باعث سردرگمی کاربران می‌شود. دو مورد از رایج‌ترین این اصطلاحات، IP Public و اصطلاح رایج داخلی IP Valid هستند. بسیاری از کاربران و حتی برخی متخصصین شبکه در ایران این دو را به اشتباه به جای یکدیگر به کار می‌برند. در این مقاله قصد داریم به صورت ساده و کاربردی تفاوت این اصطلاحات را توضیح دهیم و مفهوم هر نوع IP، از جمله استاتیک، داینامیک، عمومی و خصوصی، را روشن کنیم تا دید روشن و دقیقی نسبت به آن‌ها پیدا کنید.

انواع IP Address

در شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت، آدرس IP نقش شناسه منحصربه‌فرد هر دستگاه را دارد. به طور کلی، چهار نوع اصلی IP وجود دارد که هرکدام کاربرد و ویژگی‌های متفاوتی دارند: داینامیک (Dynamic)، استاتیک (Static)، عمومی (Public) و خصوصی (Private).

• آی پی آدرس دینامیک (Dynamic IP Address)

آی پی آدرس دینامیک به آدرسی گفته می‌شود که هنگام برقراری ارتباط کاربر با اینترنت، به‌صورت موقت توسط سرویس‌دهنده اینترنت (ISP) به او اختصاص داده می‌شود. این آدرس پس از هر بار قطع و وصل شدن ارتباط تغییر می‌کند. معمولاً آی پی آدرس دینامیک از طریق پروتکل DHCP و از میان مجموعه‌ای از آدرس‌ها (Address Pool) توسط سرور دسترسی از راه دور (مانند BRAS) به مودم کاربر تخصیص داده می‌شود. به زبان ساده، هر بار که مودم خود را خاموش و روشن می‌کنید، ممکن است آی پی شما تغییر کند.

• آی پی استاتیک (Static IP Address)

آی پی آدرس استاتیک یا ثابت، به آدرسی گفته می‌شود که به صورت دائمی یا برای مدت زمان مشخص به کاربر اختصاص داده می‌شود و پس از هر بار اتصال مجدد به اینترنت تغییر نمی‌کند. معمولاً کاربران یا شرکت‌هایی که نیاز به دسترسی پایدار برای سرورها، وب‌سایت‌ها یا دوربین‌های تحت شبکه دارند، از آی پی استاتیک استفاده می‌کنند.

در ایران، اصطلاح «IP Valid» به اشتباه به جای آی پی آدرس استاتیک به کار می‌رود، در حالی که این واژه در هیچ‌یک از منابع معتبر جهانی یا مستندات شرکت‌هایی مانند سیسکو وجود ندارد. با این حال، این اصطلاح در میان کاربران و حتی برخی پشتیبان‌های فنی ارائه‌دهندگان اینترنت (ISP) رایج شده است و اغلب هنگام درخواست آی پی ثابت، از کاربران پرسیده می‌شود «آیا آی پی ولید نیاز دارید؟». در واقع، منظور از این پرسش همان آی پی آدرس استاتیک است، اما اصطلاح درست فنی آن Static IP Address است.

• Public IP

IP Public آدرس اینترنتی است که به صورت عمومی قابل دسترسی و ردیابی است.

• Private IP

Private IP آدرسی است که در شبکه‌های خصوصی استفاده می‌شود و از طریق اینترنت عمومی قابل دسترسی نیست.

کاربرد انواع آی پی آدرس در دنیای واقعی

هر نوع آی پی آدرس کاربرد خاص خود را در شبکه‌ها و اینترنت دارد و انتخاب درست آن می‌تواند در عملکرد بهتر تجهیزات و خدمات آنلاین تأثیر زیادی داشته باشد:

• آی پی داینامیک (Dynamic IP):
  برای کاربران خانگی و اتصال‌های معمول اینترنت (مانند ADSL یا اینترنت موبایل) مناسب است. این نوع آی پی هزینه پایین‌تری دارد و برای استفاده روزمره کافی است.

• آی پی استاتیک (Static IP):
  در مواردی استفاده می‌شود که نیاز به دسترسی مداوم و بدون تغییر وجود دارد؛ مانند سرورهای وب، دستگاه‌های DVR و دوربین‌های تحت شبکه (IP Camera) یا اتصال به شبکه‌های سازمانی (VPN).

• آی پی عمومی (Public IP):
  برای دستگاه‌هایی به کار می‌رود که باید از طریق اینترنت در دسترس عموم باشند، مثل سایت‌ها، سرورها و سرویس‌های ابری.

• آی پی خصوصی (Private IP):
  برای دستگاه‌های داخل شبکه‌های داخلی مانند کامپیوترها، چاپگرها و روترها استفاده می‌شود و از بیرون شبکه (اینترنت) قابل دسترسی نیست.

جمع‌بندی

آشنایی با انواع آی پی آدرس به ما کمک می‌کند تا بدانیم هر نوع چه کاربردی دارد. آی پی داینامیک برای استفاده روزمره مناسب است، آی پی استاتیک برای سرورها و تجهیزات ثابت کاربرد دارد، آی پی عمومی برای دسترسی از طریق اینترنت استفاده می‌شود و آی پی خصوصی مخصوص شبکه‌های داخلی است. اصطلاح «IP Valid» در واقع همان آی پی استاتیک است و استفاده از آن در منابع بین‌المللی متداول نیست.