دوربین ویدئو کنفرانس یا وب کم ابزارهای خاصی هستند که برای استفاده در جلسات ویدئو کنفرانس طراحی شده اند.
دو دسته بندی اصلی برای دوربین های ویدئویی وجود دارد: دوربین های مصرفی و دوربین‌های حرفه‌ای. اولین دسته بندی برای ضبط تصاویر غیر حرفه ای طراحی شده و دوربین های وب نیز در همین دسته بندی قرار می‌گیرند. اما دسته بندی دوم در ویدئو کنفرانس و فرایند ساخت فیلم یا در تلویزیون مورد استفاده قرار می گیرد.
انواع رزولوشن و کیفیت:
۴ رزولوشن اصلی در سیستم های سخت افزاری ویدئو کنفرانس وجود دارد که عبارتند از:
- (CIF (352×288
- (4SIF (704×576
- (HD (HighDefinition – 1280×720
- (FullHD (1920×1080
سیستم‌های نرم‌افزاری ویدئو کنفرانس از رزولوشن های QVGA (320×240) و VGA (640×480)استفاده می کنند.QVGA ، CIF, VGA و 4CIF را می توان به عنوان رزولوشن های نسبتاً مشابه در نظر گرفت. اولین حالت از رزولوشن ماتریس دیجیتالی همانطور که در وب کم ها مورد استفاده قرار می گیرد؛ برگرفته شده و تاریخچه آخرین مورد نیز بر مبنای استاندارد های سیگنال ویدئویی تلویزیونی (PAL و NTSC) مطرح شده است.
در سال های اخیر، تجهیزات ویدئو کنفرانس که رزولوشن بسیار بالایی داشتند و تصاویر واقعی تری را منتقل می کردند؛ به صورت HD و سپس فول HD به تدریج وارد بازار شدند. البته ارسال تصاویر ویدئویی با کیفیت HD باید بسیار سریع تر انجام شود و فقط دستگاه هایی که اسکرین رزولوشن آن ها کمتر از 1280×720 پیکسل نباشد می توانند تصاویر ویدئویی باکیفیت HD را پخش کنند.
دوربین های ویدئو کنفرانس HD
چند نوع دوربین ویدئو کنفرانس مختلف وجود دارد که شامل دوربین های PTZ حرفه ای با سه درجه آزادی، دوربین های وب و دوربین های IP می شود. تمام انواع دوربین ها می توانند به صورت دستگاه‌های مستقل و یا همراه با تجهیزات میزبان دیگری مانند تلفن همراه، لپ‌تاپ، تلفن های هوشمند، ویدئو فون یا ویدئو کنفرانس و غیره کار کنند.
دوربین های (PTZ (Pan-Tilt-Zoom
منطقی ترین انتخاب برای ویدئو کنفرانس در اتاق های جلسات به نظر می رسند و در زمانی که کیفیت تصویر بالا در هر شرایطی مورد نیاز باشد بهترین کاربرد را دارند. این دوربین ها تصاویر را فشرده نمی‌کنند و آن را به یک ترمینال ویدئو کنفرانس یا کارت گیرنده بدون هیچ گونه تأخیری منتقل خواهند کرد. این دوربین ها همچنین خاصیت گردش دارند که آن ها را قادر می سازد دوربین را در جهت فردی که در حال سخنرانی است در طول ویدئوکنفرانس بچرخانند. تنها عیب دوربین‌های PTZ، قیمت بالای آن هاست است که البته به علت تنوع بسیار زیادی که دارند قابل کنترل است. دوربین‌های PTZ را می توان توسط کنترل های از راه دور یا با یک پنل کنترلی خاص توسط یک جوی استیک به صورت مجازی کنترل کرد. دوربین‌های PTZ می‌توانند موقعیت های از پیش تعیین شده مختلف را ذخیره کرده و در کسری از ثانیه روی آن ها تمرکز کنند و یا به طور خودکار روی فرد سخنگو از طریق میکروفون های تعیین جهت زوم کنند.
وب کم
وب کم ها دستگاه های هستند که وظیفه اصلی آن ها ضبط تصاویر در زمان واقعی و انتقال آن از طریق اینترنت است. چنین دوربین هایی می توانند از طریق پورت usb یک کامپیوتر متصل شده و یا داخل کیس کامپیوتر تعبیه شده باشند. این نوع دوربین ها برای کنفرانس های ویدئویی شخصی بسیار مناسب هستند. مهمترین مزیت دوربین های وب، هزینه کم، اندازه کوچک و سیگنال های بیشتر دیجیتالیزه شده آن ها در خروجی می باشد. اما برخلاف دوربین های PTZ این دوربین های شبکه، دیجیتالیزه شده و تصویر را فشرده می کنند به همین علت تاخیر ناچیزی در ضبط و انتقال سیگنال ویدئویی آن ها وجود دارد. کدگذاری ویدئویی دستی نیز می تواند در این دستگاه ها وجود داشته باشد.
دوربینIP (پروتکل اینترنتی)
یک وسیله تحت وب است که داده های ویدئو را با فرمت دیجیتالی از طریق شبکه کامپیوتر منتقل می کند. دوربین IPیک ip address bar در شبکه ایجاد می کند و برای اینکه تصاویر منطبق با چنین دوربینی را روی کامپیوتر خود ببینید و فقط کافیست که آدرس مصرف کننده اصلی را در web brwoser خود کپی کنید. دوربین های IP به ندرت در ویدئو کنفرانس استفاده می شوند چون تاخیر بسیار زیادی دارند که به علت دیجیتالیزه کردن و فشرده کردن تصاویر مشاهده می شود. تأخیر این دوربین ها با مدول شبکه که دوربین را مجبور می کند تصویر را برای انتقال پایدار از طریق شبکه های بر پایه اترنت بافر کند بهبود می یابد. این مدول حجم بار روی تجهیزات شبکه را افزایش می دهد و به همین علت انتقال ویدئو از طریق شبکه کند می شود.